De grondvogel als luchtalarm

“Bossen zijn helemaal niet stil. Het is een drukte van belang”

Geen dier is zo op zijn hoede als de grondvogel. Logisch, dreiging kan vanuit de lucht en van de grond komen. Sensitiever vind je ze niet: alle zintuigen staan open. Handig voor andere dieren. Vliegt de grondvogel met veel bombarie op, dan is er kennelijk iets niet pluis. Ligt er soms een roofdier op de loer? Grondvogels zijn de alarmbellen van de wildernis.

De wet van behoud van energie, die in de hele natuur geldt, maakt dat de grondvogel niet voor niets wil opvliegen. Anders blijf je bezig. Dus is de fijngevoeligheid zo scherp, dat de vogel precies aanvoelt of een passerend roofdier op jacht is. In dat geval vliegt ze kwetterend op, tegelijk de omgeving alarmerend. Heeft het roofdier geen kwaad in de zin dan fladdert de grondvogel hooguit een metertje op, om de rover te laten passeren, om even verderop weer veilig neer te komen.

De moderne stadsmens mag graag een bos in lopen vanwege de serene rust die hij daar treft. Maar schijn bedriegt. Bossen zijn helemaal niet stil. Het is een drukte van belang. Totdat de grondvogel de stadsmens voelt naderen, met alle onrust die hij bij zich draagt. Op zo’n moment schiet de grondvogel als een speer de lucht in: ‘er komt hier iets heel angstaanjagends aan: zoek dekking!’ Is het bos stil, dan hoor je de natuur die zijn adem inhoudt voor gevaar.

De eerste dagen van de trail laten grondvogels zich niet zien. Zodra de groep nadert, hebben die zich allang uit de voeten gemaakt. Maar gedurende de trail, als de groep de onrust achter zich laat, zie je ze ineens rondscharrelen. Op nog geen paar meter afstand. Kennelijk voelen ze geen reden meer om op te vliegen. Zodra de groep tot rust komt, komt de natuur dichterbij.

Verhaal opgetekend tijdens mijn Wilderness Leadership Trail in Zuid Afrika. Ook geïnteresseerd? Kijk op de site van de http://www.naturalleadership.eu, of neem contact op met mij.