Dag deelraad, dag!

Geachte mevrouw Alkema, beste Yellie,

Binnenkort verhuis ik naar een adres buiten het stadsdeel. Tot mijn spijt kan ik om die reden deze raadsperiode niet uitdienen. Ik stel daarom voor dat ik mijn zetel ter beschikking stel aan het eind van de raadsvergadering van 26 maart aanstaande.

Na ruim tien jaar actief te zijn geweest in het bedrijfsleven, maar met een achtergrond in het publieke domein, voelde het lidmaatschap van de deelraad een beetje als thuiskomen. Ik heb me met veel plezier op verschillende dossiers gestort, genoten van de contacten met betrokken bewoners en organisaties en onder de indruk geraakt van kwaliteit die ik tegenkwam in het ambtelijk apparaat. De tochten door de stad die jij organiseerde, te fiets, op het water of in de metrobuis, hebben er zeker toe bijgedragen dat ik met veel plezier op deze periode terugkijk. Ik dacht dat ik de stad goed kende maar er is toch weer een wereld voor me opengegaan.

Kun je iets bereiken in drie jaar? Terugkijkend kan ik tot mijn eigen verrassing die vraag met een volmondig ‘ja’ beantwoorden. Misschien ben ik nog het meest trots op de motie waarmee de uitbreiding van het Verzetsmuseum zonder vertraging door kon gaan. In plaats van geblokkeerd door een enkele bewoner. Een motie waarover de Raad van State oordeelde dat de Deelraad met dit besluit volledig in zijn recht stond.

Ook de motie die maakte dat het Stadsdeel nu serieus kijkt naar ouderenhuisvesting, de notitie met de SP die resulteerde in een aanpak van de overlast in de Haarlemmerhouttuinen en de expertmeeting van PvdA en GroenLinks over ‘zwerflawaai’ die leidde tot het verbod op versterkte muziek op bootjes (onder het motto ‘kom genieten van de grachten, maar laat je gettoblaster thuis’), maken dat ik nu weliswaar met spijt in zicht van de finish mijn raadslidschap moet neerleggen, maar dit doe met een voldaan gevoel.

Deze ervaring smaakt naar meer, dus ga ervan uit dat de Amsterdamse politiek nog niet van me af is.

Met vriendelijke groet,

Ido Verhagen.