Amsterdam is nog steeds springlevend

De twee expats die deze zomer naast mij kwamen wonen, kunnen er niet over uit. Wat een fantastische stad. Altijd wat te doen. Van een klassiek concert op de gracht tot theater in het park. Ze hadden op veel plekken gewoond, maar dit hadden ze niet eerder meegemaakt. In één woord: vivid. Levendig.

Niet alle Amsterdammers delen dat beeld. Volgens Ai!Amsterdam is de stad aardig op weg een stiltegebied te worden. Een provinciestad in plaats van een aantrekkelijke metropool. Waar de historie van Rembrandt en de VOC wordt verkwanseld en de gemeente is de dood in de pot van “die fantastische plek waar juist vrijheid in leven en ondernemen al eeuwen lang hoog in het vaandel staat”.

Er valt veel te zeggen over dit zogenaamde bewonersinitiatief. Bijvoorbeeld dat er geen bewoners maar ondernemers en gewiekste reclamemakers achter deze actie schuilgingen. Of dat ze nalieten hun manifest met naam en toenaam te ondertekenen maar ondertussen wel een persoonlijke aanval op de stadsdeelvoorzitter openden. Dat is ronduit laf. Wie zich beroept op Descartes en Spinoza, die zich in deze stad sterk maakten voor het vrije woord, bedient zich niet van anonieme statements.

Maar het zou te gemakkelijk zijn het initiatief zo weg te zetten. Want tegelijkertijd stond in juli de Noordermarkt vol, laat het internet veel steunbetuigingen zien en hebben veel bewoners het Ai!Amsterdam-affiches voor hun raam geplakt. Kennelijk heeft het initiatief een gevoelige snaar geraakt en dat vraagt om serieuze aandacht.

Valt Amsterdam inderdaad stil? Uit cijfers van het recente Trendrapport blijkt dat niet. De creatieve industrie bloeit. De Hermitage is een groot succes. Net als het nieuwe fotografiemuseum. Zo ongeveer alle festivals, musea en andere toeristische trekpleisters laten stijgende bezoekers aantallen zien. En het zijn niet alleen bezoekers van buiten. Amsterdammers zijn zelf veel meer op straat en in de parken te vinden.

De grote uitdaging van de komende jaren is om een goede balans te vinden tussen levendigheid en leefbaarheid. De weg van regels en boetes die het stadsdeel de afgelopen periode teveel heeft benadrukt, is daarbij niet het antwoord. Maar in wijken die voor een derde tot de helft uit woningen bestaan, kan het ook niet dag en nacht feest zijn, zoals Ai!Amsterdam wil. Laat staan dat anonieme manifesten, oproepen tot referenda en demonstraties op de Dam ons verder helpen.

Het is tijd om uit de loopgraven te komen en een normaal gesprek aan te gaan over de levendigheid en leefbaarheid van de stad. Niemand wil een openluchtmuseum, maar ook geen pretpark. Amsterdam is en blijft stad waar veel mogelijk is. Daarom wonen en werken we hier zo graag. Maar we moeten het wel met elkaar doen. Een beetje rekening houden met de ander als je plezier hebt hoort daarbij. Daar gaat het om. Zo simpel is het.